dood Rushdie
Nadat Zienaat hem in het huis van zijn vaders ontaarding had verraden, weigerde Saladin Chamcha haar te ontmoeten of de boodschappen die zij bij de balie van het hotel achterliet te beantwoorden. De miljonaire bereikte het eind van de serie voorstellingen; de tournee was voorbij. Tijd om naar huis te gaan. Toen het feestje na de laatste voorstelling was afgelopen zocht Chamcha zijn bed op. In de lift luisterde een jong stel, kennelijk op huwelijksreis, naar muziek uit koptelefoons. Dejongeman mompelde tegen zijn vrouw: 'Hé, zeg. Heb je nog steeds dat het soms net is of ik een vreemde ben?' Het meisje schudde, innig glimlachend, haar hoofd: kan je niet verstaan, deed de koptelefoon af. Hij herhaalde, ernstig: 'Soms hè, heb je dan nog wel eens dat het dus net is of ik een vreemde ben?' Ze legde met een niet weg te branden glimlach haar wang even op zijn hoge, broodmagere schouder. 'Ja, zo'n enkel keertje,' zei ze en zette de koptelefoon weer op. Hij deed, kennelijk volkomen tevreden met haar antwoord, hetzelfde. Hun lichaam nam opnieuw het ritme van de ingeblikte muziek over. Chamcha stapte uit de lift. Zieni zat met haar rug tegen zijn deur geleund op de grond.
Abonneren op:
Posts (Atom)
